Er zijn veel geneesmiddelen die kunnen worden gegeven als orale (via de mond) therapie voor lymfoom en chronische lymfatische leukemie.
Overzicht orale therapieën bij lymfoom (& CLL)
De behandeling van lymfoom en chronisch lymfocytisch lymfoom (CLL) kan een combinatie zijn van geneesmiddelen tegen kanker. Ze worden meestal in de ader (intraveneus) toegediend en omvatten meestal een combinatie van geneesmiddelen, waaronder antilichaamtherapie en chemotherapie (immunochemotherapie).
Vaak gaat het om toediening van de behandeling in een ziekenhuis of in een gespecialiseerd kankercentrum. Er zijn echter veel ontwikkelingen geweest op het gebied van kanker voor de behandeling van lymfoom en CLL die via de mond in tabletvorm kunnen worden ingenomen. Deze staan bekend als orale therapieën.
Wat zijn orale therapieën?
Orale lymfoomtherapieën kunnen chemotherapiemedicijnen, gerichte therapieën en immunotherapieën zijn. Ze kunnen via de mond worden ingenomen als tablet, capsule of als vloeistof. Het medicijn wordt opgenomen in de bloedbaan en rondgedragen als intraveneuze medicijnen.
Orale therapieën kunnen net zo effectief zijn als intraveneuze opties en ze hebben ook enkele andere bijwerkingen. Er zijn veel factoren die verband houden met het subtype lymfoom en de medische situatie van de patiënt die moeten worden afgewogen om de beste behandeling van het lymfoom te kiezen. De keuze kan daarom het beste in overleg met de specialist worden gemaakt.
Wanneer worden orale therapieën gebruikt?
De meeste orale geneesmiddelen die worden gebruikt om lymfoom en CLL te behandelen, zijn immunotherapiemiddelen of gerichte therapieën. Gerichte therapieën zijn gericht tegen specifieke enzymen die nodig zijn om het lymfoom te laten groeien, terwijl standaard chemotherapiemedicijnen gericht zijn tegen snel delende cellen, of het nu gaat om lymfoom of andere normale cellen in het menselijk lichaam.
Aangezien geneesmiddelen voor chemotherapie geen onderscheid maken tussen lymfoomcellen en normale gezonde cellen, beschadigen ze onbedoeld normale gezonde cellen, wat leidt tot bijwerkingen zoals een verlaagd aantal bloedcellen, haaruitval, zweertjes in de mond, misselijkheid, braken en diarree, terwijl gerichte therapieën gewoonlijk minder normale gezonde cellen aantasten, wat resulteert in bij minder van dit soort ernstige bijwerkingen.
Starten met een orale therapiebehandeling
Voordat patiënten thuis met de behandeling beginnen:
- De arts zal de behandeling voorschrijven
- De apotheker zal de medicatie voor de patiënt afleveren
- Er wordt een afspraak ingepland om de behandeling en eventuele bijwerkingen te bespreken
De verpleegkundige of apotheker zal in detail uitleggen hoe de medicijnen moeten worden ingenomen, inclusief de dosering en hoe vaak deze moeten worden ingenomen. Er zullen instructies worden gegeven over de veilige hantering en opslag van de medicijnen. Alle bijwerkingen van de behandeling worden besproken en de patiënt krijgt schriftelijke informatie.
Dingen die u moet weten over het nemen van orale therapieën
Orale kankerbehandelingen kunnen een handige optie zijn voor patiënten, omdat ze thuis kunnen worden ingenomen, maar er zijn een paar factoren waarmee rekening moet worden gehouden:
- Het is de verantwoordelijkheid van patiënten om ervoor te zorgen dat ze hun medicijnen innemen, daarom kan er een verhoogd risico zijn op medicatiefouten, zoals het vergeten van medicijnen
op bepaalde dagen of het nemen van de verkeerde dosis die de effectiviteit van het geneesmiddel in gevaar kan brengen. - Het is van cruciaal belang dat patiënten alle medicijnen innemen zoals voorgeschreven om de effectiviteit van de behandeling te maximaliseren en eventuele bijwerkingen te minimaliseren. Aangezien het bijhouden van alle medicijnen ingewikkeld kan zijn, moet u met het gespecialiseerde team overleggen hoe u op schema kunt blijven. Verschillende hulpmiddelen kunnen nuttig zijn, zoals het vastleggen van medicatie in een dagboek of het maken van online herinneringen in apps of op een smartphone
- Patiënten kunnen zich minder verbonden voelen met hun team van specialisten dan wanneer ze intraveneuze medicijnen zouden krijgen, omdat ze minder vaak naar het ziekenhuis of het gespecialiseerd kankercentrum gaan. Het thuis innemen van orale medicijnen kan echter gunstig zijn voor patiënten die een lange afstand naar hun ziekenhuis moeten afleggen in termen van tijd en geld die aan reizen worden besteed.
- Bijwerkingen kunnen ook onopgemerkt blijven of niet worden gemeld aan het team van specialisten en patenten kunnen onzeker zijn over hoe ze thuis met bijwerkingen kunnen omgaan. Daarom is het belangrijk om patiënten en hun verzorgers voor te lichten over deze belangrijke gebieden. Veel van de bijwerkingen van orale medicatie kunnen worden verlicht door ondersteunende zorg, dus patiënten moeten alle bijwerkingen van hun behandeling zorgvuldig volgen en ze aan het team van specialisten melden wanneer ze zich voordoen, zodat ze de beste zorg krijgen.
Voorzorgsmaatregelen bij het nemen van orale therapie thuis
Behandeling aan huis starten:
- Orale therapieën mogen nooit met blote handen worden aangeraakt. Kan irritatie veroorzaken
- Was de handen goed met water en zeep na het hanteren van medicijnen
- Draag handschoenen bij het verschonen van kleding of beddengoed dat bevuild is met braaksel of diarree
- Bewaar de tabletten volgens de instructies van de apotheker
- Bewaar tablets veilig uit de buurt van kinderen en huisdieren
- Neem orale therapie precies zoals voorgeschreven
- Neem een lijst mee van alle huidige medicijnen
- Plan voor reizen, vullingen en weekenden
- Als u zich op enig moment onwel voelt, neem dan contact op met uw zorgteam
- Informeer eventuele andere zorgverleners over orale geneesmiddelen tegen kanker
- Breng alle ongebruikte medicijnen terug naar de apotheek voor veilige verwijdering
Soorten orale therapie
TGA-goedgekeurde (de TGA is de Therapeutic Goods Authority in Australië) orale kankertherapieën zijn geneesmiddelen die de groei remmen en de dood van lymfoomcellen bevorderen. Sommige immuuntherapieën stimuleren het immuunsysteem van de patiënt om de lymfoomcellen te herkennen en de vernietiging van deze cellen aan te moedigen. Er zijn verschillende klassen van deze geneesmiddelen die hieronder worden vermeld:
Orale chemotherapie gebruikt bij lymfoom
Agent |
Klasse |
Hoe het werkt |
Subtypen |
Meest voorkomende bijwerkingen |
| Cyclofosfamide | chemotherapie: Alkyleringsmiddel | Wijzigt chemisch DNA om de dood van groeiende cellen te veroorzaken | CLL HL NHL | Lage bloedbeeld Infectie Misselijkheid en braken Verlies van eetlust |
| Etoposide | chemotherapie: Topoisomerase II-remmer | Interfereert met topoisomerase-enzymen die de manipulatie van de structuur van DNA regelen die nodig is voor replicatie | CTCL NHL | Misselijkheid en braken Verlies van eetlust Diarree Vermoeidheid |
| chlorambucil | chemotherapie: Alkyleringsmiddel | Wijzigt chemisch DNA om de dood van groeiende cellen te veroorzaken | CLL FL HL NHL | Lage bloedbeeld Infectie Misselijkheid en braken Diarree |
Andere orale behandelingen die worden gebruikt bij lymfoom
Agent |
Klasse |
Hoe het werkt |
Subtypen |
Meest voorkomende bijwerkingen |
| Ibrutinib | BTK-remmer | Remt een enzym dat betrokken is bij B-celreceptorsignalering die nodig is voor de overleving en groei van lymfoomcellen | CLL MCL | Hartritmestoornissen Bloedproblemen Hoge bloeddruk · Infecties |
| Acalabrutinib | BTK-remmer | Remt een enzym dat betrokken is bij B-celreceptorsignalering die nodig is voor de overleving en groei van lymfoomcellen | CLL MCL | Hoofdpijn Diarree Gewichtstoename |
| Zanubrutinib | BTK-remmer | Remt een enzym dat betrokken is bij B-celreceptorsignalering die nodig is voor de overleving en groei van lymfoomcellen | CLL MCL WM | Lage bloedbeeld Huiduitslag Diarree |
| Idelalisib | P13K-remmer | Remt een enzym dat betrokken is bij B-celreceptorsignalering die nodig is voor de overleving en groei van lymfoomcellen | CLL FL | Diarree Leverproblemen Longproblemen Infectie |
| Venetoclax | BCL2-remmer | Richt zich op eiwitten waarvan bekend is dat ze voorkomen dat lymfoomcellen afsterven | CLL | Misselijkheid Diarree Bloedingsproblemen Infectie |
| lenalidomide | Immunomodulerend middel | Precieze mechanisme onbekend. Dacht om het immuunsysteem te moduleren. | Gebruikt in sommige NHL's | Huiduitslag Misselijkheid Diarree |
| Vorinostat | HDAC-remmer | Remt HDAC-enzymen die nodig zijn voor de expressie van genen in DNA om de groei en deling van lymfoomcellen te remmen | CTCL | Verlies van eetlust Droge mond Haaruitval Infecties |
| Panobinostaat | HDAC-remmer | Remt HDAC-enzymen die nodig zijn voor de expressie van genen in DNA om de groei en deling van lymfoomcellen te remmen | HL CTCL | Hoge magnesiumgehaltes Hoge bilirubinewaarden Misselijkheid infecties |
| bexaroteen | Retinoïde | Bindt en activeert selectief retinoïdereceptoren, wat resulteert in de expressie van genen die de celgroei en -replicatie regelen | CTCL | Huiduitslag Misselijkheid Lage niveaus van schildklierhormonen infecties |
